Norsk kultur i fare!

Eg er eigentleg ikkje noko glad i sånn der kultur. For all del, kultur er hyggjeleg, men skule er viktigast. Difor må me ha all kultur ut av skulen. Det er jo heilt umogleg å læra gjennom kultur. Sånn barnsleg leik og sånt. Sånn eigneskapar som menneske er født med utan grunn, og som må fjernast for å få meir plass til pugg-og-gulp-undervisning.
Eg tenkjer på dei stygge norske dialektene som vert lyfta opp og hedra gjennom det idiotiske målføret nynorsk. Og ikkje minst dei stygge norske orda som eg stadig erstattar med engelske og amerikanske ord, kvar gong eg ser ei moglegheit til det. Faktisk er det få ting eg klarer å uttrykka på norsk i det heile teke. Nei, norsk kultur er noko dritt. Eg vil gjerne ha vekk alt saman. Skjønar ikkje kva me skal med det.
Men, det er ein dag i året. Ein einaste dag, ein dag der eg føler meg aldri så nasjonalistisk. For eg bur trass alt innanfor eit geografisk område, og det er ikkje alle som er så heldig å ha foreldre som har blitt født innanfor same geografiske område som meg. Så; kva har eg att å vera stolt av? Naturen vil eg fjerna, språket vil eg øydeleggja og alt som har med kultur å gjera bør pella seg vekk. Eg har igrunn berre ein ting att, og det er symbolet på nasjonen. Sjølve nasjonen Noreg. Nasjonen av amerikansk musikk, ferdigmat og språkleg sjølvdrap. Nasjonen med eit flagg som er raudt, kvitt og blått, og som symboliserer… eg veit no ikkje eigentleg kva det symboliserer… men det er faen meg heilag!!! Flagget er faktisk så heilag, at andre flagg ikkje kan visa seg når det norske flagget er framme. Det ville vore ein skam. Eg er redd dei andre flagga skal smitta over på flagget mitt, sånn at flagget mitt får flekkar på seg. Grøne, brune og gule flekkar. Utenlandske flekkar. Æsj! Viss eg så mykje som ser eit anna flagg, eit flagg som skuggar over den einaste tingen som gjer meg til ein støttar av norsk kultur – det norske flagget – ja, då har eg ikkje mykje å vera stolt av meir. Den einaste tingen som bind meg opp til landet eg bur i. Fråveret av ting som minner meg om andre land enn Noreg og USA. Det er dette fråveret som gjer meg til nordmann. Den einaste lille forskjellen, den einaste tingen som hindrar Noreg i å skli ut i mengda av Kaos. Eit flagg. Eit flagg, midt i ruinane av landet eg elskar og tuktar.

Reklame